ایجاد تخمدان های مصنوعی یک گام مفید برای تولد بچه های سالم است که با نام “بیوپروتز تخمدان” نامیده می شود.

موش های نابارور بعد از اینکه توانستند باروری خود را با ایمپلنت های تخمدان که توسط یک چاپگر 3D ساخته شده است بدست بیاورند، نوزادان سالم به دنیا آورده اند.

محققان تخمدان های مصنوعی را با چاپ داربست های متخلخل از جوهر ژلاتین و پر کردن آنها با فولیکول ها، در کیسه های کوچک نگه داشتن سیال حاوی سلول های تخم های نابالغ ایجاد کردند.

در آزمایشاتی که بر روی موش هایی که یک تخمدان را در جراحی برداشته بودند، دانشمندان دریافتند که ایمپلنت چاپ شده در طی یک هفته توانستند به رگ های خونی متصل بشوند و به طور طبیعی از طریق حفره هایی که به ساختار ژلاتین ساخته شده اند، تخم حاصل از بلوغ را آزاد می کنند.

این کار گامی به سمت ساخت تخمدان های مصنوعی برای زنان جوان است که سیستم های تولید مثل آنها تحت درمان های سرطان آسیب دیده و آنها را نابارور و یا دچار اختلالات هورمونی می کند که نیازمند مصرف داروهای افزایش دهنده هورمونی هستند.

ترسا وودروف در دانشگاه Northwestern در شیکاگو گفت: “امید ما این است که یک روز این بیوپروتز تخمدان واقعا بتواند جایگزین تخمدان در آینده باشد.” هدف از این پروژه این است که قادر به بازگرداندن باروری و بهداشت غدد درون ریز به بیماران جوان مبتلا به سرطان که تحت درمان اند بشود. “

در این آزمایش از هفت موشی که پس از دریافت تخمدان های مصنوعی انتخاب شدند، سه موش از تخمک های آزاد شده توسط ایمپلنت های تولید شده، به دنیا آمدند. موش ها به طور معمول از شیر مادر خود غذا می خورند و بعد از آن در زندگی روال طبیعی خود را می گذرانند.

دانشمندان زیست شناسی، تخمک های مصنوعی را برای موش ها پیش از این ساخته اند، اما در واقع در این تحقیقات برای اولین بار است که محققان برای تولید آن ها از تکنیک چاپ 3D پرینتر استفاده می کنند. روشن نیست که آیا رویکرد مشابه در افراد مختلف چگونه کار خواهد کرد، زیرا فولیکول های انسانی بسیار بزرگتر هستند و به سرعت رشد می کنند تا زمانی که برای چشم غیر مسلح قابل مشاهده باشند.

هر ساله چاپ سه بعدی در زمینه ی پزشکی پیشرفت زیادی می کند. در سال گذشته، جراحان کره جنوبی توانستند یک استخوان پاشنه تیتانیوم را برای یک مرد که تومور را از پا جدا کرده بود چاپ کنند.

در همین حال، محققان در کارولینای شمالی اعلام کردند که با ساختارهای چاپ سه بعدی با سلول های زنده ساخته می شوند، گوش ها، جاکوبین ها و عضلات اسکلتی ساخته شده اند. گروه های دیگر شبکه های عروقی را چاپ کرده اند که برای ایجاد اندام های مصنوعی بزرگ در آزمایشگاه ضروری است.